WSV Internos 1 definitief gedegradeerd

Verslag van de wedstrijd Shah Mata 1 - WSV Internos 1

Wat al een tijd in de lucht hing, voltrok zich afgelopen dinsdag 20 mei 2025 in Rotterdam Zuid.

We wisten wel dat het een moeilijke zaak zou worden om iets te halen bij de koploper. Maar Shah Mata had een overwinning nodig om promotie veilig te stellen. Misschien waren ze wel nerveus.

Dat bleek echter niet het geval. Na de daadkrachtige opening van de vrouwelijke wedstrijdleider in de sfeervolle zaal, waar ook het tweede van Shah Mata nog kans had op promotie in een rechtstreeks duel met Dordrecht 2 (niet gelukt overigens) gingen onze dappere WSV Internossers pijnlijk ten onder. Alleen Wim van der Hoek wist aan het laatste bord de eer te redden. Gefeliciteerd, Wim. Ik heb er te weinig van gezien om er iets zinnigs van te zeggen.

De eerste die de vlag moest strijken was Hans. Hij kon promotie van zijn tegenstander slechts voorkomen ten koste van een loper. Daarna volgde Wim Mulder die drie pionnen voor een stuk had, doch deze pionnen één voor één moest inleveren. Aansluitend Jan die om erger te voorkomen zijn dame moest inleveren voor toren en paard. Dat was al 3-0. Vervolgens ging ik zelf voor de bijl. Nadat ik in de opening een goede kans had gemist, werd ik langzaam, maar vooral zeker weggedrukt. Uiteindelijk bleek mat niet meer te voorkomen.

Terwijl ik onder het genot van een biertje deze nederlaag analyseerde en tegelijk verwerkte, kwam Ruud de volgende nul melden. Ik heb niet gezien waar het fout ging.

Ik begaf mij weer naar de zaal en enkel onze jonge strijders Maarten en Matthijs waren nog bezig. Ze zaten gebroederlijk naast elkaar (waren ook samen met de auto gekomen) zodat ik beiden partijen kon volgen. Matthijs stond gedrukt en moest uiteindelijk vluchten in een paard eindspel met een pion minder. Hoewel hij nog lang tegensputterde moest ook hij zijn koning neer leggen. De nederlaag van Maarten was zo mogelijk nog pijnlijker. Een nagenoeg gewonnen stelling werd eerst remise en werd uiteindelijk door tijdnood (en vermoeidheid?) nog verloren. Aldus 7-1.

Terwijl de winnaars een groepsfoto maakten en felicitaties van onze kant hadden ontvangen haasten wij ons met zevenen naar drie bolides die ons om 23.45 uur veilig thuis zouden brengen. De navigatie van uw teamleider besloot dit nog met een terugtocht dwars door Rotterdam, waar deze op de heenreis nog de Van Brienenoordbrug had geprefereerd.

Dan de afdronk: waren we niet sterk genoeg voor de 1^ste klasse. Gezien de eindstand dien je uiteraard te denken van wel. Maar toch. Twee kleine nederlagen van 3,5-4,5 tegen Nieuwerkerk en Onesimus hebben ons de das om gedaan. Bij winst van deze wedstrijden hadden we ons gehandhaafd. Nu bleef onze oogst beperkt tot een 4-4 tegen Erasmus. De andere vier teams waren te sterk voor ons.

Iedereen kan zijn eigen persoonlijke resultaat terugvinden op de RSB-site. Ik wil hier volstaan met de melding dat niemand van de vaste kern hoger heeft kunnen scoren dan 50%. Het was aldus een leerzaam seizoen. En ook al worden we dan het Volendam van het schaken: volgend jaar gaan we er weer voor!

Peter de Louw

Teamleider WSV Internos 1